ลดขยะอาหาร = ลดโลกร้อน

การปล่อยให้อาหารกลายเป็นขยะ ไม่ได้ส่งผลเพียงการสูญเสียสารอาหารที่จำเป็นสำหรับผู้คนที่ขาดแคลนเท่านั้น แต่ยังทำให้เกิดความสูญเสียทรัพยากรที่ใช้ในการผลิตอาหารมากมาย นับตั้งแต่พลังงานที่ใช้ในเครื่องจักรกลการเกษตรหรือการขนส่ง สารเคมีและปุ๋ย พื้นที่ทำเกษตร น้ำ แรงงาน เวลา รวมทั้งเงิน

ดังนั้น องค์การสหประชาชาติจึงได้กำหนดเป้าหมายเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืนว่า จะต้องลดขยะเศษอาหารของโลกลงครึ่งหนึ่งในระดับค้าปลีกและผู้บริโภค และลดการสูญเสียอาหารจากกระบวนการผลิตและห่วงโซ่อุปทาน รวมถึงการสูญเสียหลังการเก็บเกี่ยว ภายในปี พ.ศ. 2573

อย่างไรก็ดี ประเทศไทยยังขาดข้อมูลและการจัดเก็บขยะอาหารจากแหล่งกำเนิดอย่างเป็นระบบ อีกทั้งข้อมูลพฤติกรรมการบริโภคเป็นข้อมูลส่วนบุคคลที่เข้าถึงได้ยาก ดังนั้น เราทุกคนต้องร่วมกันลดปริมาณขยะโดยปรับเปลี่ยนพฤติกรรม ไม่ว่าจะเป็นการวางแผนในการซื้ออาหารอย่างพอดี ประกอบอาหารและบริโภคในปริมาณที่พอเหมาะ บันทึกปริมาณขยะ คัดแยกขยะ และจัดการอย่างเหมาะสม

ศูนย์เทคโนโลยีโลหะและวัสดุแห่งชาติ (เอ็มเทค) ได้พัฒนาแอปพลิเคชันตรวจสอบปริมาณขยะอาหารและบรรจุภัณฑ์ตามแหล่งกำเนิด ทั้งระดับร้านค้าปลีก ครัวเรือน และการบริการอาหาร เพื่อให้ผู้ใช้งานที่เป็นผู้ประกอบการธุรกิจอาหาร ร้านค้าปลีก ผู้บริโภค และผู้ที่นำขยะไปใช้ประโยชน์ใช้บันทึก ตรวจสอบสินค้า ติดตามและติดต่อผู้ที่นำขยะไปใช้ประโยชน์

การใช้แอปพลิเคชันนี้ยังมีส่วนช่วยสร้างความตระหนักเรื่องผลกระทบจากขยะอาหารและบรรจุภัณฑ์ อันนำไปสู่การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภคอาหารของผู้บริโภคผ่านแนวคิดตลอดวัฏจักรชีวิต รวมถึงเกิดการจัดการขยะอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งสามารถนำไปขยายผลต่อยอดในระดับประเทศอันจะนำไปสู่การลดปริมาณขยะอาหารเพื่อมุ่งสู่สังคมคาร์บอนต่ำที่ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างยั่งยืนต่อไป